خون ریزی لثه ها، تنفس بد، چرک کردن لثه ها:
بیماری های لثه ای تدریجی ترین و مخرب ترین شکل بیماری های دهان می باشد. در ابتدا هیچ دلیل درد یا ناراحتی در مراحل اولیه دیده نمی شود و فقط در خونریزی های گاهگاهی در هنگام مسواک کردن و تنفس بد بروز می کند. (بوی نامطبوع تنفس) همسر یا رفیق شما شاید تنها کسی باشد که بخواهد این مطلب را به شما بگوید. بعدها که این خونریزی تداوم می‌یابد و لثه‌ها مستمرا متورم می شود، هر چه خورده شود باعث خونریزی لثه ها میشود.
عفونی شدن لثه ها یک وضعیت عمومی است. این عفونت می‌تواند ناشی از بسیاری از عوامل باشد. مانند تشکیل رسوب روی دندانها (جرم) و باقی ماندن تکه های غذا در بین دندان ها، پر شدن دندان با مواد پرکردنی که لبه های اطراف شان زبر و ناهموار است، استفاده نادرست از مسواک، پر کردن ناقص، دندان مصنوعی و یا وارد آوردن فشار زیاد بر لثه های ظریفی که اطراف ساقه ی دندان ایجاد شود. التهاب لثه ای به مفهوم چرک کردن لثه ها می باشد.
زنان باردار در طول دوران بارداری، بسته به تغییرات هورمونی، ممکن است با خونریزی فراوان لثه هایشان مواجه شوند اما معمولاً همین که بچه به دنیا آمد، این عارضه از بین می‌رود.
اگر التهاب لثه ها درمان نشود، ممکن است هنگام از بین رفتن بافتهای نگهدارنده‌ی دندان، به ناراحتی‌های جدی‌تری تبدیل شود. وقتی این حالت پیش آید دندانها به طور مستمر از بین می‌روند و هماهنگی آنها بر هم می‌خورد و می افتند. این همان وضعیتی است که بعضی اوقات پیوره نامیده می شود.
اگر دندانهای کشیده شده جایگزین نشوند، برای بقای دندان‌هایی که محافظ خود را از دست داده‌اند نیروی زیادی لازم است. مثلاً دندانهای پایینی کشیده شده و جایگزین نشده است؛ و ممکن است دندانهای مقابل در آرواره‌ی بالا در فضای پایین رشد کند (یا برعکس) چرا که چیزی در مقابل آنها وجود ندارد که به آنها فشار وارد کند.
در اینجا لازم از حقیقت تلخی ذکر شود. هرچه شخص پیر تر می شود بافتهای نگهدارنده‌ی دندان هم به دلیل کهنسالی بدن دچار نوعی ضعف می شود، اما بعضی اوقات این وضعیت برای افراد جوان هم پیش می آید.
معالجه شامل قرار دادن دهان در وضعیت واقعاً بهداشتی و نگه داشتن آن به همان روش است. این وضعیت با رفع عفونت در جایی که عفونی شدن استمرار داشته است انجام می‌گیرد. این کار شامل از بین بردن کیسه هایی است که در اثر از بین رفتن نسج لثه در اطراف ساقه‌ی دندان ایجاد شده است. از بین بردن عمقی پوسته های تشکیل شده روی خود ریشه‌ها (کــــوتاژ)، از بین بردن نسج بسیار سست (لثه برداری)، جایگزین کردن دندان های کشیده شده با پل های دندانی خوش ساخت و یا دندان مصنوعی یا حمایت متقابل از دندان های طبیعی به کمک محکم کردن (اتصال) آنها به تاجها یا پر کردن آنها، نیز امکان پذیر است.
مواظب لحظه های خود باشید: بیماری لثه ای پیشرفته
از دست دندانپزشکی شما چه کاری بر می آید:
- دهان شما را با ملایمت معاینه کند و یک ارزیابی کارشناسانه از بیماری به دست آورد.
- برایتان در مورد مراحلی که می توانید از بیماری جلوگیری کنید، توضیح دهد.
- آلودگی های زشت و رسوب های دندانی را با جرم گیری و روکش دندان ها برطرف کند.
- در مورد وضعیت لثه ها و دندان هایتان معاینه ی دقیقی انجام دهد.
به هرحال فواید این کارها کوتاه مدت خواهد بود، بنابراین این باید به طور موثر و منظم پلاک ها را از روی دندان هایتان پاک و از تشکیل مجدد آن جلوگیری کنید.
شما چه کارهایی می توانید انجام دهید:
– برای مواظبت از دندان ها و لثه هایتان باید از مصرف نوشیدنی‌ها و غذاهای شیرین و چسبنده به ویژه در فواصل بین غذا ها جلوگیری کنید.
– به طور منظم پلاک های دندانی را بزدایید و خرده های غذا را با مسواک کردن و دیگر وسایل کمکی مانند نخ دندان و خلال دندان تمیز کنید این نوع مسواک کردن با سهولت بیشتری مناطق پیچدار دهان را تمیز می کند.
– بعد از هر وعده غذا، به ویژه بعد از صبحانه و بعد از آخرین وعده‌ی غذا و نوشیدنی در روز، دندانهای خود را مسواک کنید. خونریزی لثه ها امری شایع است که بیشتر مردم تصور می‌کنند عادی است.
– در حقیقت خونریزی و تورم لثه ها از نشانه‌های بیماری عمومی – بیماری ضریع دندانی – می باشد که به تدریج بافتهای نگهدارنده‌ی دندان ها را از بین می‌برد. بیماری ضریح دندانی بیشتر بر نوجوانان و کهنسالان اثر می‌گذارد و عمومی ترین نتیجه‌ی این بیماری از بین رفتن دندانها در کهنسالان است که به علت وجود مداوم پلاک بر روی دندان ها ایجاد می شود.
– پلاک دندانی لایه‌ای باکتری های چسبنده و نازک است که تقریباً به صورت رسوب رویت ناپذیر می باشد و روی دندانها تشکیل می شود. قصور در برداشتن مرتب پلاک ها باعث بروز بیماری در ضریح دندانی میشود. به طوری که اگر درمان نشود ممکن است لایه استخوانی اطراف ریشه‌ی دندان را از بین ببرد. اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، دندانهای شما از بین می‌رود و عاقبت ممکن است به کشیدن دندان بینجامد.
مراقبت منظم برای مبارزه با بیماری ضریع دندانی لازم است و همچنین مشارکت نزدیک و دو جانبه‌ی دندانپزشک و بهداشتیارتان با شما، ضروری می باشد.
جراحی جزئی دهان
نکته ی مهمی که باید مورد توجه قرار گیرد این است که قبل از آنکه هرگونه عمل جراحی شروع شود، تمامی سوابق پزشکی خود را در اختیار دندانپزشکتان قرار دهید. مثلاً داشتن حساسیت به هر نوع دارو،B.P یا فشارخون بالا و پایین، ناراحتی‌های کاردیاک (قلبی)، دیابت و غیره… تعدادی از معمول ترین حالاتی را که برای شما پیش آمده است ذکر کنید. لازم است دندانپزشک شما قبل از مبادرت به هرگونه عمل جراحی در هریک از این موارد، از طریق شما در مورد هر عامل مرتبط اطمینان حاصل کند. اگر در مورد هر کدام از سوالات شک دارید، آن مورد را با پزشک خود در میان بگذارید.
کشیدن دندان
عمومی ترین عمل جراحی در کلینیک کشیدن دندان است. این عمل به دلایل زیر انجام می شود:
الف) یک یا چند دندان قسمت اعظم استخوان اطراف ریشه را از دست داده باشد. در این حالت دندان لق میشود و عفونت آن احتمالاً بر دندان مجاور اثر می گذارد.
ب) فساد دندان زیاد است. هنگامی که دندان بالایی یا پایینی دندان مقابل خود را مدتها قبل از دست داده باشد، دندانی که در مقابل خود دندانی ندارد کم کم در ناحیه لثه تخریب میشود و گاهی فشار متقابل ایجاد می‌کند و باعث فساد و ایجاد عفونت میشود.
ج) دندان آرایی: هنگامی که بچه‌ای در درمان ارتودنتیک یا دندان آرایی دندان هایش به سر می‌برد، ممکن است لازم شود که دندان هایی که کاملا سالم هستند کشیده شوند. در این صورت فضایی ایجاد می شود تا دندانهای دیگر بتوانند در آنجا حرکت کنند.
د) دندان های عقل (دندانهای آسیای سوم): این دندانها اغلب اوقات در همان ابتدای بیرون آمدن مشکل ایجاد می کنند و اگر ناراحتی استمرار پیدا کند، ممکن است لازم شود که دندان عقل کشیده شود. دندان های عقل پایینی مشکل بیشتری ایجاد می کنند. چون همواره جای کافی ندارند که به طور طبیعی بیرون بیایند، قسمتی از آن بیرون می آید و باعث میشود خرده های غذا در اطراف آن جمع شود و در نتیجه باعث درد میشود. دندان های عقل بالایی به علت کمبود جا در آرواره رشد می‌کنند و باعث فساد ناراحتی می شوند.
هـ) هنگامی که ناراحتی عصبی بهبود ناپذیر است، به طوری که به جای اثربخشی درمان، درد بیشتر میشود. این موارد در زمان ما نسبتاً نادر است.
درآوردن ریشه ی دندان
این عمل ضمن تلاش برای نجات دندانی که انتهای ریشه اش عفونی شده انجام میشود. به طوری که علی رغم درمان کانال ریشه ای (عصبی)، عفونت در دندان وجود دارد. در آن صورت ممکن است دندانپزشک پیشنهاد کند انتهای ریشه‌ی دندان، جایی که عفونت وجود دارد به طور مکانیکی خارج شود. با انجام این عمل نسج بالای عفونت برداشته می شود. سپس عفونت خارج و انتهای ریشه پر میشود.
انتقال تکه ای از لثه برای درمان لثه(فلاپ رفلکشن)
هنگامی که مقدار کمی از استخوان از بین رفته باشد، ممکن است دندانپزشک جراحی ضریع دندانی را برای شما تجویز کند تا به منظور نگه داشتن دندان ضعیف شده در دوره زمانی طولانی تر، تلاشی به خرج دهد.
این کار مستلزم برداشتن نسج عقبی در طول کناره دندان هاست تا گردنه ی ریشه ها که بعد از آن درمان میشود، مشخص شود. قبل از آن، نسج به منظور بخیه زدن جابه‌جا میشود.
کاشتن دندان
قالب‌های فلزی یا مصنوعی وجود دارد که برای کمک به نگهداری دندانهای از بین رفته و یا به عنوان جانشین دندان کشیده شده در استخوان فرو برده میشود. این کار عملکردی اختصاصی است و هنگامی که روش های محافظه کارانه تر و معمول کافی نبود، انجام میشود.
اصولا این کار شامل کارگذاشتن قطعات از پیش ساخته شده‌ی ویژه است، به طوری که با ایجاد برآمدگی در دهان به کمک قرار دادن دندان (اگر یکی باشد) یا اتصال پل (اگر چند تا باشد) در داخل استخوان فرو برده شوند.
بیهوشی
تزریقات (بیهوشی موضعی): معمولا دو نوع تزریق در دهان انجام میشود. در آرواره‌ی بالایی، به دندانی محدود می شود که بر روی آن کار می شود. این عمل ((بیهوشی ارتشاحی)) نامیده میشود چون باعث میشود ماده‌ی بیهوش کننده در استخوان اطراف اعصاب نگهدارنده‌ی دندان نفوذ و سپس آن را بیحس می‌کند.
در آرواره‌ی پایینی ((بیهوشی بلوکار)) برای بیحس کردن یک قسمت کامل دهان (راست یا چپ) بکار برده می شود. این کارها اساساً به گونه‌ای است که اعصاب نگهدارنده همان طور که وارد قسمت عقبی (پشتی) دهان میشود، آن را بیحس می‌کند.
1 دیدگاه در “بیماری‌های لثه‌ای و جراحی دهان”